Diadem Polskich Gór

Lubań przywitał mnie chmurami, zimnem i samotnością, a mimo to przypadł mi do gustu tak, nie mogę się doczekać powrotu! W październiku, wędrując po Beskidach, zmierzyłem się z mokrą i mglistą pogodą, ale w sercu tliła się nadzieja na cudowne widoki. Zamiast zdjęć, przywiozłem wspomnienia kolacji przy świecach w Studenckiej Bazie Namiotowej. Mimo braku widoków, Lubań zapadł mi w pamięć jako miejsce spokoju i ciszy. Czy wrócę tam, gdy spadnie śnieg? Zdecydowanie! Przeczytaj więcej o mojej przygodzie i odkryj, co jeszcze skrywa ta tajemnicza góra!

Luboń Wielki – deszcz, chmury i schronisko, do którego jeszcze wrócę! W czasie październikowej tury po Beskidach wlazłem do schroniska na Luboniu Wielkim (1 022 m .np.pm). Dla tych co mnie znają, wcale nie jest oczywiste, że wędrując po górach rozsiadam się w schroniskach. Nie przepadam za tłokiem. Jednak ponieważ Dowiedz się więcej

OK, każdy ma coś co go kręci do przesady, ja też tak mam. U mnie rośnie to wręcz do uzależnienia. Ja po prostu kocham magię wschodów Słońca, zachodów też, ale to budzenie się do życia nowego dnia jest dla mnie absolutną wyjazdową petardą. Zwłaszcza w górach. Uwielbiam obserwować ten spektakl, Dowiedz się więcej